شُوِ بارونِیِ نم نم یه بغل ایچسبه
طوم لوو بُی مَزِه یِ شیر و عسل ایچسبه

دهس مِن خرمنه او زلف شلالش بکنی
بِنه لوو ری لُوَلِت مَهس دوبَل ایچسبه

تو خدامی بغلت قبله ی حاجات مونه
اَر بِگوم لات و عُزایی و هُبل ایچسبه

وسطِ گپ که بِخی هی برسونی مفهوم
وَ قدیمَل بزنی سور و مَثَل ایچسبه

تو بشینی بَرَکُم سیل کنی مِن تیَلُم
سر بِنُم زونِیَلِت شعر و غزل ایچسبه
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

می شوم بعد تو در خانه ی خود زندانی
به تماشا بنشین غصه ی این ویرانی

هر که بابِ دلتان بود به او نخ ندهید
شاید او عشق به دل دارد و یک جانانی

ننشینید به جایِ دگری در عشقی
چشم ها را نکنید این همه هی بارانی

کم لَوَندی بکنید این همه با یار دگر
نشکنید این همه هی قلب به این آسانی

نفرِ سوم یک رابطه ای می باشید؟
سخت تان نیست چنین بی شرفی وجدانی؟
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

یه وقتی ایرسهِ آدم دلش ایخهِ که تی نا بو
فقط بو دیره ایی مردم که گوشش خو وَ هر جا بو

زمون زِر خرده وابیدهِ هَمِی چی منفعت خواهی
وفا هم کیمیا وابی تُفِ ایی کار دنیا بو

بیا بارون نیا بارون چه فرقی داره سی ایی دل
که باید بُی غم و دردش همیشهِ ری وَ صحرا بو

همش چش انتظارُم تا بیایِ محرمِ دردی
مثِ دالوی پیری کهِ تِیَش هم سمت درتا بو

وَ هر جا تا تِیم کارایکنهِ غم سر دو پا یایه
نیابو تا ببینم درد ایی دل هم مداوا بو
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

آن چنانم که اگر یار قدم بردارد
می کنم حس دل تب دار قدم بردارد

آن چنان کهِ غم دلدار غمم می باشد
نگذارم سر یک خار قدم بردارد

حالتم حالت آن کس شده کهِ با شوری
سر هر لحظه ی دیدار قدم بردارد

مثل یک کودک خوشحال جلویِ پدرش
اولین دفعه به یک بار قدم بردارد

لحظه ای گرم بگیرد برود با دگری
سر و پا می شوم آوار قدم بردارد
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

کسی کهِ با وفا باشد مرام و خاطرش پاک است
برایِ عشق ورزیدن مثالِ شیر چالاک است

کسی کهِ باعثِ دردم شد و خندید دل خوش شد
عزا خواهد گرفت آن هم که از دردم طرب ناک است

کسی کهِ بار اول هم دروغی یا خیانت کرد
برایِ بار بعدی هم نمی ترسد و بی باک است

کسی دیدی که دل کندهِ ز یارش با تو باشد تا
بلد می باشد او کَندن،چنین آدم خطرناک است

اگر دادی بساطِ عشق دیگر را به نابودی
به نابودی رَوی آخر،مرامِ چرخ افلاک است
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

مث بُویی که کُرش وابه دوما خوشحالم
کوک سازِ دلم و ایزنه و سر حالم

مث بیگی که بِنِن دَهسلشِ برگ و حنا
خنده ری لوو زدمهِ شادَمِ ایی احوالم

مث دی کهِ دو سه کُر مِرد رشیدی کرده
سر فرازم بَرَکِ بختم و ایی اقبالم

چی عقابی که وَ مِن اوج هوا بال گِرو
بُی تو امشو مثکی همدمم و هم بالُم

مث یه تازه عروسی که جُمُل زاده یه شو
دل خَشُم دهس تو وُ عشق وَ خوم ایبالُم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

درد عشق از یار هر جایی دو چندان می شود
سوز عشقِ سرد دنیایی دو چندان می شود

روی لب هایت که لبخندی ببندد نقش هم
خوب می بینم که زیبایی دو چندان می شود

گر که دستت توی دستان کسی جا خوش کند
درد فرهادی و شیدایی دو چندان می شود

عاشقش باشی و باشد یار غار دیگران
غصه می گیری و رسوایی دو چندان می شود

در میانِ جمع هستم فکر من مشغول توست
بی تو در هر جمع تنهایی دو چندان می شود
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

به پایانش رسید این عشق مُردم عاقبت من هم
به دستِ یار خود هم یکه خوردم عاقبت من هم

کسی هم قدر عشق و عاشقی دیگر نمی داند
از این دلبستگی هم رنج بردم عاقبت من هم

کسی کهِ فکر آن را هم نمی کردم زمینم زد
به دستش جان خود را هم سپردم عاقبت من هم

کسی کهِ جای من آمد نمی بیند به دل خیری
بچیند غصه چون من چون فشردم عاقبت من هم

فلک هر کار کردی را سرت می آورد یک شب
تو خواهی خورد غم را،مثل هر دم عاقبت من هم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

هر ابر باران زا فقط دلشوره می کارد
وقتی نداری را کمی هم درد نشمارد

هر کس که دارا است هم هرگز نمی فهمد
معنای هر کس آرزویِ خانه ای دارد

خیری درونِ باد و باران هم نمی باشد
وقتی که بر بی خانه ای دایم بلا آرَد

یک عده می لرزند هی در کنج ویرانه
ای کاشکی سرما کسی را هم نیازارد

یک عده خوش حالند هم یک عده ناراحت
وقتی که ابری آید و باران نمی بارد
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

اگه این روزای غم برام تموم شه دیگه سمت عشقو عاشقی نمیرم اگه عاشق بشه باز دلم دوباره حتی یارو توو بغل اگر بگیرم نمی زارم که دیگه این دلم وابسته شه از غمو دوری و درد هی دلم، دل خسته شه اگه غافل بِشَمو به هر دری سر بزنه میگیرم می کُشَمِش۲ واسه کسی پر بزنه ۲ بس که من همیشه تنهایی کشیدم دله من همیشه دنبالِ کسی بود همیشه غم زده و غم روی لب هاش حال روزش مثه مرغ قفسی بود نمی زارم که دیگه این دلم وابسته شه از غمو دوری و درد هی دلم، دل خسته شه اگه غافل بِشَمو به هر

شعر و شور و دی بلال و یار یارُم سی تونه قَد شلالِ بَهزه گُل،دار و ندارُم سی تونه هر چه دیری ایکُنی دل سی تو پَر پَر ایزنه بِی خیالِت ،اَر که هر شو بی قرارُم سی تونه بو بو بو عمرمی بو بو بو جونمی مِن دنیا عاشقُم بو بو بو عشقُمی دل ،سی تو ، وابی کَلو سر وَ بیابون ایزنه بی تو قَدَم بِی دله خوش کیچه خیابون ایزنه آسمونی و زمینی مَه تونی اَفتو تونی بِهتر از هر مَرهُمی سی ناله و بو بو تونی مرده زندهِ ایکُنی هی،حضرتِ عیسی تونی مَرهَمِ زخمِ تمومِ لن ترانی سی دلِ

دل کلوشه، گُل کَلومه، گُل کَلومه هر طرف سِی ایکُنم تا رو به رومه ، رو برومه بختو اقباله مو جوره ، جوره جوره قاصدُم مِن بهسش یه پیومه ، یه پیومه گُل دلش تنگه مونه قلبه مو ماله تونه هر چقه بَد بُکنه اَر که تَش ریی دل بِنه، ریی دل بِنه خوم کلشوشُم او کلو هر دوتامون عاشقیم مَهسه مَهس ایبو دِلَل تا که سیله یَک کُنیم تا که سیله یَک کُنیم قاصدُم اومد وَ دَر ، بی خوش خَوَر، بی خوش خَوَر قاصدُم خَش اومدی وَ ایی سفر، وَ ایی سفر گُل پیوم داده وَ باش، بهسی بی

دله مو سیت آبی کلو، گل وَ دیدارُم بیو بی قرارُم سی تو مو ، سی تو بیدارُم بیو مثله نوری سی تِیَم،نوره مَه مِن آسمون روشنی بو سی تِیه مو، زیر آوارُم بیو تَش وَ پا که یارِ تیه کالُم تا بسوزُم بو مو سیش بلالُم بو مو سیش بلالُم نَفَسل زندگیمه انتظارُم، تا او گُل بیایه بیا تِی مو بشینه تا غصه درایه بو مو سیش بلالُم ایله مِن یَک ایزَنُم، اَر بِخِن دیرِش کُنن اَر که گَپ بو بینمون، اَر بِخِن سیرش کُنن بِی پَرون ایرُم وَ دَر، تا بِرُم مِن مالِشون تا بیارُم او گُلهَ

پیچوندنه من کارِ تو دیگه شده انگار دیگه ، خسته شدم از تو و از حرفای تکراری می گرده دلم کوچه و هی کوچه به دنبالت دیگه بسه دیگه، بسه خود آزاری پایانه منو قصه ی این عشقو نوشتی من باشمو تنهایی و دردی توو وجودم بیهوده فقط عمرمو من پای تو باختم سرگشته و دیوونه و حیرون تو بودم این عشقو نمی خوامو نمی خوام دردی که همیشه بشه همرام می سوزمو می سازمو دیگه میری دیگه تو ، از دلو دنیام این عشقو نمیخوام، پیش کش واسه قلبت هر کس دیگه دلداره تو باشه فرقی واسه من دیگه نداره

نه دهس ایدی نه دهسَم ایکَشی تو میونه رهتنو موندن تو گیری نه آزادی نه در بندِ مونی تو یه حالی مثله حاله یه اسیری مو بو بو ایکُنم سی حالو روزُم دلُم مِن چنگه یه کافر دلی رَه یه کافر دل که هر رو بی خیاله تشی نا پُی ستونه منزلی ره دلُم مثلهِ کلویِ کوچه گردی یه طوری بعد او آواره آوی یه طوری کهِ خیالش هم دَ نیکه همو روزِش دلُم صد پاره آوی یه میدون مینه هر شو بی تو مغزُم که قلبُم، بی تو شاهد انفجاره تو نونی دردی سردی کِردَنت بام چه دردی بی دوا سی دل مو داره ای

عجیبه اون نگاهِ تو یه جوری مثل چنگیزه دلم رو تیر اون پلکات به هم هی داره می ریزه یه جوری استخونامو شکسته درد این دوری به پات افتادمو اما هنوزم سخت مغروری دلم هر راهو می دیده یه جوری امتحان کرده که یه لحظه نگاهِ تو به سمتم باز برگرده خیالت نیس می خوامت منو اصلا نمی بینی حسودی می کنم وقتی کنارِ هر که می شینی یه جوری عاشقم کردی شبا تا صُبح بیدارم منو فکر و خیالِ تو همیشهِ کُنج دیوارم #سهراب_عرب_زاده

یی عشقو جنون سی خوت هر چی که تو ایبینی وَردا وُ برهِ پُی مو دونم دَ تو نیشینی مِن خاطره بازیمون قلبهِ تو وَ مو بُرده خوم دیدمو خوت دیدی قلبهِ مو چطو مُرده روزی که دِلَش دادُم دیدم که پَسِش داده قلبُم خوشه لِه کردی دیدُم وَ سر افتاده کِردُم وَ دِلُم بُنگَت روزی که زمین خردُم شاید که بِنی مرهُم ری زخممو ری دردُم اما دله تو سنگه دیدُم که بد آویدی دیدی که دلُم خینه تِی مو تو رد آویدی سرگشته #سهراب_عرب_زاده